هدف ما از ابتدا قهرمانی در جام جهانی بود/بازگشتم کارم را تمام کنم

به گزارش پایگاه خبری فلاح اوشاخلاری و به نقل از سایت فدراسیون فوتبال، تیم فوتبال نوجوانان کشورمان که در مسابقات جام جهانی زیر ۱۷ سال حضور دارد، خود را آماده رویارویی با مراکش در مرحله یک هشتم نهایی می‌کند، در این میان حسین عبدی سرمربی تیم فوتبال نوجوانان به گفت وگو نشسته است که در ادامه آن را می‌خوانید:

* همین ابتدا تبریک ما را به نمایندگی از خانواده فوتبال بابت نتایج و نمایش درخشان تیم ملی نوجوانان پذیرا باشید.

– خواهش می‌کنم، ممنون از لطف شما اما من واقعاً اعتقاد دارم که کل مجموعه ما مشغول انجام وظیفه هستند، وظیفه‌ای که در قبال کشور و پرچممان داریم.

* و تشکر می‌کنیم بابت وقتی که به ما دادید، می‌دانیم که سرتان خیلی شلوغ است و خیلی کار دارید.

– من با افتخار در خدمت شما هستم.

* آقای عبدی! چرا این کار سخت را قبول کردید؟ ما در مقطع نوجوانان دیتای زیادی نداریم و جایی آلبومی وجود ندارد که شما بخواهید از دل آن انتخاب کنید. تیم قبلی هم به خاطر شرایط سنی به کار شما نمی‌آمد، اصلاً این بچه‌ها را از کجا پیدا کردید؟

– ببینید من سال ۹۷ برای یک سفر ۱۰ روزه از اسپانیا به تهران آمده بودم که در یک ملاقات به شکل اتفاقی بیرون از فدراسیون، یکی از مسئولان فدراسیون را دیدم و ایشان گفت «بیا و به فوتبال ایران کمک کن» وقتی پای فوتبال کشورم وسط باشد معلوم است که نمی‌توانم نه بگویم اما گفتم من فقط ۱۰ روز اینجا هستم و تا هستم کمک می‌کنم.

در آن مقطع به عنوان مشاور تیم‌های ملی بانوان به هر سه تیم ملی کمک کردم که خوشبختانه هر سه صعود کردند. بعد از آن اصرار داشتند که این کار را ادامه دهیم، یک سال گذشت و این بار آقای ساکت پیشنهاد تیم ملی نوجوانان را دادند.

* یعنی همزمان فعالیت در ۴ تیم؟

– بله، سه تیم بانوان به عنوان مشاور و تیم ملی نوجوانان به عنوان سرمربی که کار سنگینی بود اما به قصد کمک شروع کردم. همانطور که گفتید هیچ دیتایی برای ۱۵ ساله‌ها وجود نداشت. همه باشگاه‌ها تیم نونهالان ندارند و ۵ سال پیش در آن مقطع همه تیم‌ها و بازی‌ها را دیدم. این فلسفه من است که حتی همین الان هم درهای تیم ملی باز است و من از همه خودم شخصاً تست می‌گیرم. در مقطع نخست ما تیمی ساختیم که برخی باشگاه‌ها برای تشکیل تیم نوجوانان سراغ بچه‌های ما آمدند.

* چه جالب، یعنی مسیر برعکس! همه جا ملی از باشگاه‌ها بازیکن می‌گیرد!

– بله عرض کردم برخی باشگاه‌ها، خیلی باشگاه‌ها خودشان تیم داشتند. خلاصه آن نسل نتوانست به جام جهانی صعود کند. من به اسپانیا برگشتم اما در تمام مدت کرونا این فکرآزارم می‌داد که تعهد داشتم تا تیم را به جام جهانی ببریم. پس وقتی فدراسیون دوباره پیشنهاد داد، برگشتم تا کار نیمه تمامم را تمام کنم.

*اینکه شما به سراسر ایران رفتید و خودتان شخصاً از دل محلات و مدارس بازیکنان و استعدادها را کشف کردید، خیلی حرف‌ها در دل خود دارد. از مسئولیت پذیری شما تا استعدادهای بیکران در سراسر ایران زمین…

– بله من مسئولیتی را قبول کرده بودم که باید به بهترین شکل انجامش می‌دادم. ما در ایران استعداد زیاد داریم اما به شکل سیستماتیک آنها جذب باشگاه‌ها نمی‌شوند و باید خودت بروی و آنها را پیدا کنی و من تقریباً تمام ایران را رفتم. این وظیفه ذاتی یک سرمربی است که همه را ببیند و بهترین‌ها را انتخاب کند. من به جرأت ۵ هزار نفر را دیدم و بعد از ۱۵ روز تیمی را به تاجیکستان بردم که اولین قهرمانی را به دست آورد.

*و همان تیم اسکلت اصلی کار شما شد؟

– بله اما هرگز و در هیچ مقطعی درهای تیم ملی را نبستم. هرکس می‌آمد و می‌گفت می‌خواهم تست بدهم، من قبول می‌کردم. همه بازی‌ها در همه مقاطع را می‌دیدم و از هر سفری برای دیدن بازی‌های محلی هم استفاده می‌کردم. همین یک مثال کافی است که بدانید از ۴۰ نفری که به اردوی آخر تیم ملی دعوت شدند ۲۰ نفر تستی بودند. بعد از تاجیکستان یک روز سر تمرین دیدم پسری ناراحت گوشه‌ای نشسته، گفتم چه مشکلی دارد؟ گفتند آمده تست بدهد اما قبلاً ثبت نام نکرده، من گفتم عیبی ندارد به او لباس بدهید. او تست داد و الان عضوی از همین تیم ما و ستاره‌ای برای آینده است. تصور کنید آن روز از او تست نمی‌گرفتم، چون ثبت نام نکرده و سرزده آمده بود.